Ethereum przeszło wiele transformacji na przestrzeni lat i utrzymanie zmian w porządku może być trudne.

Kluczowe dania na wynos

  • Ethereum przeszło serię hard forków, co odzwierciedla wzrost i wysiłki mające na celu włączenie Ethereum do głównego nurtu.
  • Dziesięć najważniejszych hard forków obejmuje ważne aktualizacje, takie jak wprowadzenie bomby trudności i przejście na Proof-of-Stake.
  • Forki te poprawiły solidność, skalowalność i bezpieczeństwo sieci Ethereum, torując drogę do przyszłego rozwoju i przyjęcia.

Ethereum, drugi najważniejszy blockchain, jest być może także najbardziej rozwiniętą siecią w oparciu o serię krytycznych hard forków, przez które przeszła. Zmiany te to coś więcej niż tylko poprawki techniczne.

Reprezentują wzrost i ciągłe wysiłki na rzecz włączenia Ethereum do głównego nurtu.

Od momentu powstania do całkowitego przejścia mechanizmu konsensusu, oto dziesięć najważniejszych hard forków Ethereum w kolejności.

1. Odwilż granic

Frontier Thawing, znane również jako epoka lodowcowa, było jednym z pierwszych nieplanowanych forków na blockchainie Ethereum, które weszło w życie 7 września 2015 roku w bloku numer 200 000. Zasadniczo widelec ten podniósł limit 5000 gazu na blok i ustalił domyślną cenę gazu na poziomie 51 GWEI.

instagram viewer

Ten widelec był kluczowy, ponieważ wprowadził bombę trudności, mechanizm zaprojektowany w celu zwiększenia poziom trudności procesu wydobywczego jako sposób na zniechęcenie do wydobycia i zachęcenie do przejścia na wydobycie z Proof-of-Work (PoW) do Proof-of-Stake (PoS), bardziej energooszczędny mechanizm konsensusu.

Ponadto zapewnił aktualizacje zabezpieczeń i szybkości, dzięki którym sieć stała się bardziej niezawodna i zdolna do skuteczniejszej obsługi transakcji, kładąc podwaliny pod przyszłe aktualizacje.

2. Gospodarstwo rolne

Aktualizacja Homestead, która miała miejsce 14 marca 2016 r., była pierwszym planowanym hard forkiem w sieci. Wprowadził kilka ulepszeń protokołu w celu zwiększenia niezawodności systemu, zaznaczając odejście od fazy beta Ethereum.

Zmiany te wynikały z trzech propozycji ulepszeń Ethereum (EIP), a mianowicie EIP-2, EIP-7 i EIP-8, których celem było udoskonalenie funkcjonalność blockchainu Ethereum, a dokładniej tworzenie inteligentnych kontraktów i protokół rozwoju zgodność.

Aktualizacja Homestead położyła podwaliny pod dalszy rozwój Ethereum i utorowała drogę do dojrzałości i powszechnego przyjęcia blockchainu.

3. Widelec DAO

Fork DAO jest najważniejszym hard forkiem we wczesnych latach istnienia Ethereum. Został on wykonany w dniu 20 lipca 2016 r. w związku z DAO (Zdecentralizowana Organizacja Autonomiczna) atak, który doprowadził do utraty 3,6 mln ETH.

Społeczność Ethereum głosowała za przeniesieniem dotkniętych środków do nowej umowy, aby umożliwić pierwotnym właścicielom wycofanie środków po kursie 1 ETH za każde 100 posiadanych tokenów DAO. Doprowadziło to do rozłamu w społeczności Ethereum, w wyniku czego blockchain podzielił się na Ethereum (ETH) i Ethereum Classic (ETC).

Fork był techniczną reakcją na krytyczną lukę w zabezpieczeniach i testem wartości społeczności, wpływającym na zarządzanie Ethereum i przyszły kierunek.

4. Bizancjum

Fork Byzantium, wykonany 16 października 2017 r. w bloku 4 370 000, był częścią dwuetapowej modernizacji sieci Ethereum o nazwie Metropolis. Miało na celu zwiększenie prywatności, skalowalności i bezpieczeństwa blockchainu.

Zawierał kilka kluczowych EIP, takich jak EIP-100, który zmienił formułę dostosowania trudności, przyczyniając się do bardziej spójnego czasu bloku; EIP-197 i EIP 197, które umożliwiają ZK-Snarks, formę kryptografia wiedzy zerowej co pomaga zwiększyć prywatność; oraz EIP-649, który opóźnił bombę trudności o jeden rok i zmniejszył nagrody za wydobycie z 5 ETH do 3 ETH.

Zmiany Bizancjum utorowały drogę przyszłym rozwiązaniom skalowalnym, zmniejszyły inflację ETH i wprowadziły nowe funkcjonalności umożliwiające budowanie bardziej złożonych inteligentnych kontraktów i aplikacji DApps na Ethereum.

5. Konstantynopol

Hard fork Konstantynopola został wykonany 28 lutego 2019 roku w bloku 7 280 000. Miało na celu poprawę ogólnej wydajności i ekonomiki sieci Ethereum w trakcie przejścia na Ethereum 2.0.

Widelec zawierał kilka ważnych EIP, takich jak EIP-145, który wprowadził do języka natywne instrukcje przesuwania bitowego. Maszyna wirtualna Ethereum (EVM) i EIP-1234, który opóźnił bombę trudności o około 12 miesięcy i zmniejszył nagrody za blok z 3 ETH do 2 ETH.

Konstantynopol był znaczącym forkiem, ponieważ wprowadził optymalizacje, które położyły podwaliny pod przejście na algorytm konsensusu PoS, który jest częścią długoterminowej strategii skalowania Ethereum.

6. Stambuł

Hard fork w Stambule, aktywowany 8 grudnia 2019 roku w bloku 9 069 000, miał na celu zwiększenie kompatybilności sieci z innymi protokołami. Obejmowało to kilka EIP, takich jak EIP-152, które dodały możliwość interoperacyjności pomiędzy Ethereum i blockchainem Zcash.

Do innych znaczących rozwiązań EIP zalicza się EIP-1108, który obniżył koszty gazu w przypadku rozwiązań zapewniających prywatność i skalowanie, takich jak SNARK i STARK; EIP-1884, który zwiększył koszt gazu w przypadku niektórych operacji EVM w celu zapobiegania atakom spamowym; oraz EIP-2028, który obniżył koszt gazu dla zk-SNARK i zk-STARK, pomagając Rozwiązania skalujące warstwy 2 jak Plazma.

Dzięki temu forkowi Ethereum poprawiło skalowalność, prywatność i odporność na ataki typu „odmowa usługi”, co stanowi znaczący krok w kierunku optymalizacji platformy dla programistów i użytkowników.

7. Łańcuch latarni

Hard fork Beacon Chain został uruchomiony 1 grudnia 2020 r., co stanowi zasadniczy krok w planowanym przejściu Ethereum na mechanizm konsensusu PoS. Łańcuch działał równolegle do istniejącego łańcucha PoW, pomagając przetestować i zabezpieczyć mechanizm PoS przed zmianą.

Wprowadzając Beacon Chain, Ethereum wykazało zaangażowanie w przejście od energochłonnego wydobycia do stakingu. W tym systemie walidatorzy blokują ETH, aby uczestniczyć w walidacji bloków, zwiększając bezpieczeństwo i decentralizację.

Łańcuch Beacon w dalszym ciągu jest istotnym elementem Ethereum, ponieważ zarządza protokołem PoS, utrzymując jednocześnie stan sieci i przetwarzanie transakcji w osobnej warstwie wykonawczej.

8. Aktualizacja Londynu

Aktualizacja w Londynie była rekomendacją EIP-1559 i miała na celu zmianę modelu opłat transakcyjnych sieci. Przeprowadzony w sierpniu 2021 r. fork zmienił dotychczasowy system licytacji opłat transakcyjnych i wprowadził nowy model z opłatą podstawową za spalone transakcje, zmniejszając w ten sposób podaż, a co za tym idzie, zwiększając ETH cena.

W przeciwieństwie do Bitcoina, który ma maksymalnie 21 000 000 tokenów, Ethereum nie ma maksymalnej liczby tokenów, które można wydobyć. W związku z tym dokonano modernizacji w Londynie, aby poprawić stabilność ekonomiczną sieci.

Choć obniżyło to zarobki walidatorów, było to posunięcie konieczne i ostatnie znaczące fork przed Połączeniem.

9. Połączenie

W zależności od tego, jak na to spojrzeć, The Merge jest prawdopodobnie najbardziej transformacyjnym forkiem w łańcuchu bloków Ethereum. Został on wykonany 15 września 2022 r., oznaczając całkowite przejście Ethereum z mechanizmu PoW na mechanizm konsensusu PoS.

Co najważniejsze, projekt The Merge znacząco wpłynął na środowisko, ponieważ zmniejszył zużycie energii o około 99,95%. Rozwiązało to jeden z głównych zarzutów krytycznych wobec technologii blockchain i umożliwiło jej dostosowanie się do rosnących obaw regulacyjnych i społecznych dotyczących zużycia energii.

Chociaż zmiana nie rozwiązała problemów związanych z kosztami transakcji i szybkością, Ethereum zrobiło znaczący krok w kierunku zrównoważonego rozwoju sieci, bezpieczeństwa i skalowalności.

10. Szanghaj-Capella

Technicznie rzecz biorąc, były to dwa hard forki wykonane tego samego dnia, 12 kwietnia 2023 roku, w bloku 17 034 870. Szanghaj wprowadził wypłaty stakingowe w warstwie wykonawczej, natomiast Capella stanowiła ulepszenie Beacon Chain, umożliwiając blokom akceptowanie operacji wypłat. Razem umożliwiają wypłaty ze stakingu.

The Twardy widelec Shapella złagodziło obawy inwestorów i graczy co do płynności postawionych przez nich aktywów, czyniąc obstawianie bardziej dostępnym i elastycznym. Zachęcając więcej użytkowników do zostania walidatorami, ten fork zwiększył bezpieczeństwo i decentralizację sieci.

Nadejdzie więcej Hard Forków

Oczywiste jest, że każda aktualizacja Ethereum była odskocznią w kierunku bardziej wyrafinowanej i wydajnej sieci. Wszystkie te zmiany razem sprawiły, że było lepiej. Wydaje się jednak, że w przygotowaniu jest więcej aktualizacji, takich jak Danksharding, które będą miały wpływ na skalowalność, i być może kolejna, która dotyczy wysokich opłat transakcyjnych w sieci. W związku z tym wydaje się, że ewolucja blockchainu Ethereum nie zakończy się w najbliższym czasie.