Kompletny przewodnik po poleceniach Pacman w Arch Linux

Menedżery pakietów są podstawą systemu Linux. Tylko dzięki nim możesz zainstalować i korzystać z najnowszego oprogramowania na swoim komputerze. Pacman, połączenie słów „pakiet” i „menedżer”, jest domyślnym menedżerem pakietów w systemach opartych na Arch.

Chociaż Pacman jest dość łatwy do nauczenia w porównaniu z jego odpowiednikami, użytkownicy z innych rodzin dystrybucji uważają, że przyzwyczajenie się do krótkich, jednoznakowych argumentów Pacmana jest frustrujące. Przyjrzyjmy się więc Pacmanowi, jego różnym opcjom i temu, jak możesz go używać do zarządzania pakietami w Arch Linux jak profesjonalista.

Przewodnik po poleceniach Pacmana

Podobnie jak inne polecenia Linuksa, Pacman stosuje podstawową składnię poleceń z kilkoma predefiniowanymi flagami i argumentami:

sudo pacman - opcje nazwa pakietu

...gdzie -opcje są flagi, których używasz do wywoływania różnych funkcji i nazwapakietu to nazwa pakietu (pakietów), na których chcesz operować.

Aktualizuj pakiety za pomocą Pacman

Kiedy instalujesz Linuksa, pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to

zaktualizuj zainstalowane pakiety. Następujące polecenie Pacman zsynchronizuje zainstalowane pakiety z repozytoriami i zaktualizuje je, jeśli dostępne są aktualizacje:

sudo pacman -Syu

Aby zaktualizować tylko określony pakiet, podaj nazwę pakietu jako argument z -S flaga:

sudo pacman -S nazwa pakietu

I odwrotnie, możesz też uniemożliwić aktualizację pakietu w Arch Linux. Będzie to wymagało edycji pacman.conf plik znajdujący się w /etc katalog, choć.

Instalowanie nowego pakietu

Aby dodać nowe programy do swojego systemu, musisz zainstalować pakiety z oficjalnych repozytoriów Arch. ten -S flaga pomaga w łatwym pobieraniu i instalowaniu pakietów. Podstawowa składnia polecenia to:

sudo pacman -S nazwa pakietu

Na przykład, aby zainstalować pakiet główny:

sudo pacman -S root

Wyjście:

Określ rozdzieloną spacjami listę pakietów, aby zainstalować wiele pakietów za pomocą jednego polecenia:

sudo pacman -S nazwa pakietu1 nazwa pakietu2 nazwa pakietu3

Podobnie jak Ubuntu, Arch Linux ma również kilka repozytoriów, z których możesz pobrać swoje pakiety. Jeśli pakiet o tej samej nazwie jest dostępny w wielu repozytoriach, wybierz odpowiedni, określając nazwę repozytorium.

sudo pacman -S repozytorium/pkgname

Aby zainstalować pakiet z repozytorium „community”:

sudo pacman -S społeczność/pkgname

Dla tych, którzy chcą zachować kopię zapasową niektórych pakietów do późniejszego wykorzystania, możesz pobrać pakiet bez instalowania go za pomocą -Południowy zachód flaga:

sudo pacman -Sw nazwa pakietu

Możesz również pobrać i zainstalować pakiet bezpośrednio, korzystając ze źródłowego adresu URL pakietu. Aby to zrobić, użyj -U flag i podaj link do archiwum:

sudo pacman -U https://example.com/pkgname.pkg.tar.zst

Instalowanie pakietu lokalnego przy użyciu archiwum

W czasach, gdy nie znajdziesz pakietu w repozytoriach Arch, możesz pobrać jego tarball/archiwum z Internetu i zainstalować go ręcznie za pomocą Pacmana. ten -U flaga umożliwia lokalną instalację pakietu przy użyciu pobranego archiwum:

sudo pacman -U /ścieżka/do/archiwum/pkgname.pkg.tar.zst

Zwykle Pacman śledzi pakiety zainstalowane za pomocą pacman -S nazwa pakietu i regularnie sprawdza, czy dostępna jest dla nich aktualizacja. Ale jeśli zainstalujesz pakiet przy użyciu pobranego archiwum tar, będziesz musiał ręcznie sprawdzić dostępność aktualizacji dla pakietu.

Dlatego zaleca się pobieranie pakietów z oficjalnych repozytoriów. Tylko jeśli pakiet jest niedostępny w oficjalnych repozytoriach, powinieneś pobrać i zainstalować pakiet lokalnie, używając jego archiwum.

Jeśli chcesz obniżyć pakiet instalując go z pamięci podręcznej pakietów, użyj następującego formatu poleceń:

sudo pacman -U plik://ścieżka/do/archiwum/pkgname.pkg.tar.zst

Wyszukaj pakiet do zainstalowania

Pacman pozwala wyszukiwać pakiety w lokalnej bazie danych, synchronizować bazę danych i bazę danych plików za pomocą -Q, -S, oraz -F flagi, odpowiednio.

Jeśli nie znasz dokładnej nazwy pakietu, możesz wyszukać go w bazie danych synchronizacji za pomocą -SS flaga.

sudo pacman - zapytanie Ss

Na przykład:

Aby wyszukać pakiet już zainstalowany w twoim systemie, użyj -Qs flaga:

sudo pacman - zapytanie Qs

Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o pakiecie przed jego zainstalowaniem, użyj -Si flaga z poleceniem:

sudo pacman - Si nazwa pakietu

Aby wyświetlić listę pakietów osieroconych, tj. zainstalowanych zależności, które nie są wymagane przez żaden pakiet w systemie:

sudo pacman -Qdt

Możesz połączyć powyższe polecenie z pacman -Rns polecenie, aby zwolnić trochę miejsca w systemie w następujący sposób:

sudo pacman -Rns $(pacman -Qdt)

Odinstalowywanie pakietu

Jeśli chcesz usunąć pakiet zainstalowany przy użyciu Pacmana, użyj -R opcja.

sudo pacman -R nazwa pakietu

Wyjście:

Powyższe polecenie usunie tylko określony pakiet i zachowa jego zależności w stanie nienaruszonym. Aby usunąć zależności wraz z pakietem, dołącz -s flaga do polecenia:

sudo pacman -Rs nazwa pakietu

Jeśli pakiet, który chcesz usunąć, działa jako zależność innego pakietu, możesz usunąć oba pakiety za pomocą dodatkowego -c flaga:

sudo pacman - nazwa pakietu Rsc

Zwykle Pacman przechowuje pliki konfiguracyjne powiązane z pakietem i tworzy kopię zapasową tych plików po usunięciu pakietu. Aby zastąpić to domyślne zachowanie i usunąć pakiety bez tworzenia kopii zapasowej plików konfiguracyjnych, użyj -n flaga z poleceniem usuwania:

sudo pacman - nazwa pakietu Rns

Zwolnij trochę miejsca, czyszcząc pamięć podręczną pakietów

Kiedy instalujesz pakiet przy użyciu Pacmana, nie usuwa on pobranych plików. Zamiast tego przechowuje je w pamięci podręcznej pakietów, dopóki nie zostaną usunięte przez użytkownika. Może to prowadzić do problemów z małą ilością pamięci, ponieważ te pliki pamięci podręcznej mogą się gromadzić i zajmować ogromną część pamięci systemowej.

Aby to naprawić, ważne jest regularne czyszczenie pamięci podręcznej pakietów.

paccache -r

Możesz zachować tylko pliki pamięci podręcznej aktualnie zainstalowanych pakietów i usunąć resztę za pomocą następującego polecenia:

Pacman -Sc

Pacman kontra APT kontra DNF: porównanie

W porównaniu do innych menedżerów pakietów, takich jak APT lub DNF, Pacman może być skomplikowany dla nowych użytkowników, biorąc pod uwagę złożone, nieintuicyjne flagi używane w poleceniach. Ale to też jest piękno Pacmana; możesz szybko załatwić sprawy bez wpisywania wielu wierszy poleceń w terminalu.

Porównajmy polecenia aktualizacji i aktualizacji pakietów za pomocą APT i Pacmana. Jeśli używasz dystrybucji opartej na Debianie, będziesz musiał wykonać dwa polecenia, aby osiągnąć ten cel:

aktualizacja sudo apt
aktualizacja sudo apt

Możesz także połączyć powyższe dwa polecenia, używając && operatora, ale nadal jest niewystarczający w porównaniu do swojego odpowiednika Pacman:

sudo pacman -Syu

Ogólnie rzecz biorąc, polecenia APT i DNF są oczywiste i łatwe do zrozumienia dla nowicjuszy w Linuksie, podczas gdy polecenia Pacmana są zwięzłe i pozwalają zrobić więcej za pomocą kilku naciśnięć klawiszy.

Przyspieszenie! Eksploracja repozytorium użytkowników Arch

Jak zapewne wiesz, Pacman może pobierać pakiety tylko z oficjalnych repozytoriów Arch. Ale ogromna część pakietów znajduje się w obsługiwanym przez społeczność Arch User Repository (AUR). Aby zainstalować pakiety z AUR, potrzebujesz pomocnika AUR, takiego jak yay.

AUR to repozytorium tworzone i utrzymywane przez użytkowników dla użytkowników. Każdy może dodać swoje pakiety do AUR w postaci PKGBUILD, pod warunkiem, że ma wystarczającą wiedzę na temat AUR.

Co to jest repozytorium użytkowników Arch (AUR)? Wszystko co musisz wiedzieć

Czytaj dalej

O autorze