Jak animować w Blenderze

Animacja w Blenderze staje się lepsza z każdym nowym wydaniem i aktualizacją, a teraz masz do dyspozycji mnóstwo narzędzi.

W tym samouczku animacji Blendera przeprowadzimy Cię przez twoją pierwszą klatkę kluczową — a także wspomnij o kilku niezwykle przydatnych narzędziach, menu i systemach, z których powinieneś skorzystać z.

Jak animować w Blenderze

Zacznij od swojej pierwszej pozy klatki kluczowej. Używamy marionetki z wbudowanym olinowaniem, ale warto pamiętać, że animację można zastosować do dowolnego typu obiektu i dowolnego typu deformacji lub translacji. „Poza” może być tak prosta, jak na przykład górna część pudełka otwierana na zawiasach jak pokrywka.

Po uzyskaniu pierwszej pozy użyj i klawisz, aby wyświetlić Wstaw klatkę kluczową menu. Możesz także dodać nową klatkę kluczową za pomocą Automatyczna klatka kluczowa przełącznik, który automatycznie utworzy nową klatkę kluczową za każdym razem, gdy zmieni się właściwość keyframed.

Masz tutaj wiele opcji, a wiele z nich jest dość oczywistych. W tym przypadku pójdziemy z prostym

Obrót klatkę kluczową, która animuje różnicę w rotacji między obiema pozycjami na osi czasu. Dodaj drugą klatkę kluczową, aby kontynuować.

Teraz naciśnij Spacja. Powinieneś zobaczyć, jak twoja podstawowa mała pieśń bawi się szczęśliwie. To jednak tylko pierwszy krok podczas animacji w Blenderze; stąd istnieje wiele sposobów, które możesz rozważyć kontynuowanie.

Jeśli jesteś ambitny, część magii będzie leżeć w twojej zdolności do rozbicia całej sekwencji na kawałki, z którymi możesz sobie poradzić – kiedy już mieć zablokowane podstawy animacji i działać dobrze na ekranie, o wiele łatwiej jest wskoczyć i wykorzystać każdą chwilę posiadać. Im więcej myśli i drugorzędnego ruchu, którym nadajesz każdy rozkwit, tym więcej będzie śpiewać twoja animacja podczas odtwarzania.

Zanim jednak tam dotrzesz, musisz nauczyć się kilku podstawowych zwrotów.

Podstawy animacji Blendera

Teraz, gdy wiemy już, jak wygląda podstawowa animacja w Blenderze, oto kilka kluczowych terminów, z którymi warto się zapoznać:

• Armatura: Są to "kości", które pozwalają manipulować marionetką lub obiektem, deformując je w przewidywalny sposób, bez martwienia się o utratę charakteru lub integralności siatki.
• Klatka kluczowa:Dwa wyjątkowe miejsca na osi czasu gdzie dany obiekt lub fragment geometrii istnieje w dwóch różnych wartościach. W pierwszej klatce kluczowej jest dokładnie tutaj, a w następnej jest przesunięta o dwie stopy w prawo, z uśrednionymi, interpolowanymi wartościami między każdą pozycją zajmującą przestrzeń pośrednią.
• Kluczowa pozycja: Gdzieś „duży”, w którym twoja postać powinna wylądować; jedną kluczową pozą może być łapanie szklanki wody, podczas gdy następna może pokazać, że rysują ją do ust.
• Interpolacja: sposób, w jaki wartość w ramce kluczowej „rozchodzi się” między każdym punktem kontrolnym; klatka kluczowa może być stała, prawdziwie liniowa, kwadratowa lub określona przez interpolację Béziera lub liniową.
• Ograniczenie: Mogą one zwiększyć funkcjonalność zestawu lub animacji poprzez umieszczenie ruchu obiektu na ścieżce dwuwymiarowej krzywej, żeby wymienić jeden przykład.
• Rodzicielstwo: To narzędzie do animacji utrzymuje cały model razem podczas pracy z nim — kończyny są rodzicielskie względem ciała, a każda ręka i stopa są rodzicielskie względem kończyn, z których wystaje.
• Kinematyka odwrotna: Gdy masz już kilka kości w swoim modelu, możesz użyć IK, aby zachowywały się bardziej jak seria segmentów rąk lub nóg podczas poruszania nadgarstkiem, dłonią lub stopą.
• Ścieżki: Możesz koordynować ruch swojej postaci, dołączając ją lub część do ścieżki animacji, zwykle jakaś krzywa.
• Kierowcy: Są to zautomatyzowane środki kontroli, wartości zależne od stanu Twojego modelu w innym miejscu.

Animację można zastosować do obiektu lub postaci, ale można też animować elementy niebędące przedmiotami, takie jak aparaty fotograficzne i światła. Jakość animacji będzie miała duży wpływ na to, jak możesz dopasować wszystkie te elementy do siebie.

Na przykład tworząc coś w rodzaju biegnącego owada, możesz użyć ograniczeń i sterowników, aby ograniczyć krok każdej nogi do idealnego łuku. Na papierze może to brzmieć jak okropny pomysł, ale ważne jest, aby pamiętać, że prawie wszystkie hierarchiczne ruchy są związane z łukiem kończyny.

Mając na uwadze tę wiedzę, nawet animowanie obiektów nieożywionych stanie się znacznie łatwiejsze; pomyśl o łuku nunchaku, gdy osoba obraca go z jednego uchwytu. Tak jak wtedy, gdy jesteś pierwszy nauka modelowania za pomocą ogólnych prymitywów geometrycznych, zaczniesz tworzyć te połączenia naturalnie, na podstawie obserwacji, im więcej ćwiczysz i wkręcasz biegi.

Powyższy przykład ilustruje najprostszy możliwy typ animacji w Blenderze: kluczowanie jednego parametru na sztywnym modelu, aby zrobić jedną rzecz dokładnie raz.

Zazwyczaj będziesz animować w Blenderze za pomocą klatek kluczowych (lub nawet skryptów i innych zaawansowanych narzędzi, jeśli masz wiedzę). Pomijając je, istnieją trzy główne sposoby poruszania się obiektów i postaci w Blenderze:

• Jako cały obiekt
• Poprzez lokalne przekształcenia i deformacje
• Dziedziczone działanie poprzez armaturę lub uchwyt

Te trzy kategorie obejmują „co” w twojej animacji. Jednak możliwości, jakie Blender ma do zaoferowania w odniesieniu do twojego „jak” są w rzeczywistości znacznie szersze.

Co jeszcze tam jest? Do zbadania jest cały świat kontroli deformacji, olinowania, węzłów geometrii, węzłów tekstur, grup wierzchołków i kluczy kształtów. Zanim jednak tam dotrzesz, musisz znać swoje podstawy, aby sprawy szybko się nie pogmatwały. Nawigacja i zarządzanie każdym elementem animacji będzie nieuchronnie nadrzędne w każdym przepływie pracy Blendera dla animacji.

W Blenderze dostępnych jest mnóstwo zaawansowanych funkcji, które mają emulować tradycyjne środowisko animacji — masz nawet rzeczywisty Arkusz narkotyków wbudowany bezpośrednio w aplikację, który jest niesamowity do koordynowania złożonych animacji, takich jak mowa, ze skryptem.

Blendera Edytor wykresów ma kolejną ważną zaletę — można go użyć do intuicyjnego modyfikowania interpolacji każdego segmentu klatek kluczowych, dostrajania czasu, odstępów i szybkości. Pozwala to poprawić jakość animacji i sprawić, że ruchy będą bardziej realistyczne i mniej zautomatyzowane. Możesz nawet użyć uchwytów Béziera do tworzenia niestandardowych ramp i łatwych wejść i wyjść, tak jak w programie takim jak After Effects.

Tutaj widać, że zastosowaliśmy dość stromą krzywą do fali Lego Mana. Nie możesz tak naprawdę rozróżnić samego zdjęcia, ale spróbuj czegoś podobnego w swoim własnym projekcie Blendera. Po majsterkowaniu zaczniesz dostrzegać, jak łatwo jest udoskonalić nawet bardzo proste czynności w bogate, interesujące i głęboko osobiste wyrażenia.

Zaczyna się trudna część. Kiedy jednak ktoś będzie skakał po twoim płótnie, prawdopodobnie będziesz mógł pomyśleć o wielu rzeczach, które mógłby robić. Gdy trafi się właściwa inspiracja, zajęcie się biznesem staje się niczym więcej niż kwestią wymyślenia, jak to wszystko zrobić.

Czego większość samouczków animacji Blendera Ci nie powie

Nie ma złego sposobu na animację w Blenderze — na każde pytanie jest milion odpowiedzi. Różnica między nimi wszystkimi będzie kwestią jakości, wydajności i czasu zaoszczędzonego przez resztę projektu.

Kiedy zaczynasz, sugerujemy wypróbowanie wszystkiego. Najlepszy przepływ pracy animacji w Blenderze to taki, który daje najfajniejszy efekt końcowy.

Ściągawka ze skrótami klawiszowymi Essential Blender 3.0

Czytaj dalej

O autorze