Rome II: Total War Review and Giveaway

Reklama

Druga wojna punicka zabiła moje zainteresowanie fikcją. Fantastyczna bitwa o Helm's Deep wydaje się być niewielką potyczką w porównaniu z bitwą nad jeziorem Trasimene, w której Hannibal zdołał ukryj całą swoją armię, zaskocz Rzymian i poprowadź ich do jeziora, zabijając około 15 000 z mniej niż 2500 przyczyn posiadać. Mój umysł nie jest w stanie pojąć, jak mogła wyglądać taka walka ani rozpaczliwych myśli musieli powstać u rzymskich mężczyzn zmuszonych do wyboru między utonięciem w zbroi a śmiercią na kartagińczyku włócznia.

Zaskakujące jest to, że większość gier streszcza ten chaos liczbami i statystykami. Tylko kilka gier poradziło sobie z tym, a spośród tych, które miały, tylko Total War odniosła konsekwentny sukces. Kiedy zraniłem się w Medieval: Total War, pierwszą grę z serii, którą posiadałem, była to rewelacja. Brutalny dramat wojenny nie ograniczał się już do kart historii, ale został uwolniony, by móc szaleją w moim komputerze.

W najnowszej odsłonie serii Rome II: Total War

, programista Zespół kreatywny ponownie powraca na znajomą ziemię. The „Oryginalny” Rome: Total War 10 świetnych gier strategicznych, w które możesz grać na komputerze MacGry na komputerach Mac mogą być czasami frustrujące. Problemem jest znalezienie gier dostępnych na platformie. Nawet dzisiaj, po przyjęciu Maca przez Steam, znalezienie gier do grania może być trudne. To nie ... Czytaj więcej 60 USD, wydane w 2004 roku, pozostaje najlepiej ocenianą grą w historii Total War (wg Metakrytyczny). Jednak programiści czuli, że nie są jeszcze gotowi na to ustawienie. W tej kontynuacji zostały ulepszone, dodane i dopracowane, tworząc model starożytnego świata, jakiego nie grali wcześniej gracze. Czy jest to ostateczne podejście do wojny rzymskiej, czy też Total War naciągnęła zbyt cienką linię?

Rozdajemy trzy kopie za pośrednictwem Steam trzem szczęśliwym czytelnikom. Czytaj dalej, aby wejść, aby wziąć udział w grze Rome II: Total War.

Czy kiedykolwiek chciałeś zobaczyć, jak Pontus walczy z Iceni?

Chociaż historia Rzymu ma duże znaczenie kulturowe w większości zachodniego świata, większość ludzi zna tylko szerokie uderzenia, tworząc mglisty portret, który obejmuje, oprócz samego Rzymu, Kartaginę, Hunów, Celtów, Galów i (być może) Greków stany.

Rzeczywistość była oczywiście nieco bardziej złożona. Starożytne Morze Śródziemne składało się z niezliczonych królestw i plemion; nawet republika rzymska polegała na koalicji mniejszych miast, znanych jako włoscy sojusznicy, aby zapewnić żołnierzom i zasobom rosnące pragnienia miasta-państwa. Zamiast dzielić wszystkie te szczegóły na większe jednostki, Rome II: Total War daje prawie każdemu należne. W sumie jest ponad 100 frakcji, a grywalnymi stronami są nie tylko Rzym i Kartagina, ale także bardziej niejasne istoty, takie jak Iceni, Macedon i Pontus.

Wszystko to kończy się w szczegółowym, pięknym modelu starożytnego świata, który jest tak historycznie dokładny, jak można by oczekiwać, że będzie to gra głównego nurtu. Nawet trudność jest zgodna z historią, a nie próba zrównoważenia frakcji, Kreatywne Zgromadzenie po prostu określa te, które zaczynają od złej ręki, jako „twarde”, podczas gdy te z przewagą (jak Rzym) są uważane za „łatwe”.

Jednak, podobnie jak wiele modeli, mapa Rzymu II rozpada się po uruchomieniu. Chociaż liczba frakcji wzrosła, sposób, w jaki gra obsługuje tury AI, nie ma, co oznacza gracz musi poczekać, aż ponad 100 innych frakcji ukończy swoją turę, ilekroć jest przycisk Koniec tury prasowany. Nawet w rozbudowanym systemie może to spowodować kilka minut żmudnego oczekiwania, nawet przy wyłączonych animacjach ruchu AI.

Ponadto sama skala świata jest przytłaczająca. Byłem zszokowany, kiedy zobaczyłem warunki zwycięstwa i zobaczyłem, że dla większości frakcji zwycięstwo militarne wymaga podboju 140 osad lub ich kontroli przez państwa klientów. To oszałamiająca liczba, a pogarsza ją nieuniknione zamieszanie społeczne w trakcie gry. Total War, jak sama nazwa wskazuje, ma dotyczyć wojny, jednak gracze często zmuszeni są naciskać pauzę na machinie wojennej i zamiast tego zajmować się potrzebami obywateli. Armie muszą siedzieć bezczynnie, dopóki populacja nie będzie odpowiednio zadowolona, ​​ponieważ ich odsunięcie pozwoli spontanicznie pojawić się buntownikom.

Creative Assembly zasługuje na uznanie za próbę uczynienia mapy kampanii bardziej rozrywkową. Ogromnej skali gry przeciwdziała nowy system prowincjonalny, który skupia wiele miast w jednym wspólnym interfejsie, umożliwiając nową budowę bez polowania na poszczególne miasta. Istnieje również system edyktów, który zapewnia premie na poziomie prowincji, lepszy wybór budynków, solidniejsze garnizony i większą dyplomację (z powodu większej liczby frakcji).

Jednak wszystkie te ulepszenia służą jedynie naprawieniu obrażeń stworzonych przez Creative Assembly. Zawsze lubiłem gry Total War do bitew, a nie zarządzanie imperium. Kontynuacja próby połączenia Civilization z tradycyjnym doświadczeniem Total War jest jak zwykle mylona, ​​bez względu na to, jakie są subtelności i mechanizmy.

Dramatyczne bitwy, zniszczona sztuczna inteligencja

Być może największą wadą mapy strategicznej jest brak rzetelnego stworzenia interesującego konfliktu. Z wielu bitew, które stoczyłem podczas gry, zgaduję, że tylko jedna czwarta miała miejsce „na pole bitwy." Pozostałe zostały automatycznie rozstrzygnięte, ponieważ liczby były na moją korzyść, a funkcja automatycznego rozpoznawania w grze jest absurdalnie skuteczny. Atakowanie przeciwnika przewagą 2: 1 nie tylko gwarantuje zwycięstwo, ale gwarantuje, że stracisz nie więcej niż 10% swoich żołnierzy, chyba że atakujesz szczególnie dobrze ufortyfikowane miasto lub oddziałami o niższym standardzie - w takim przypadku możesz stracić przerażające 20%.

Prawdziwa zabawa zaczyna się dopiero, gdy pojawi się armia wroga równej lub, najlepiej, większego rozmiaru. Takie bitwy nie rozstrzygają się automatycznie, więc wymagane jest osobiste polecenie. Unikalne podejście Total War do walki w czasie rzeczywistym, w którym „jednostki” ponad 100 mężczyzn ścierających się z mieczem na tarczy, zawsze były prawdziwym przyciągnięciem serii i z czasem stały się większe i głośniejsze. Większość jednostek w Rome II liczy od 120 do 160 ludzi, z wyjątkiem kalwarii, która często składa się z 80 jeźdźców. W wielkiej bitwie z każdej strony może być 15 takich jednostek, co stawia ponad 5000 ludzi na polu walki. Silnik gry Creative Assembly wciąż nie jest w stanie odtworzyć największych bitew starożytności, ale jest coraz bliżej.

Zwycięstwo w bitwie polega na stworzeniu strachu w szeregach wroga, a nie na całkowitym zniszczeniu, ponieważ wszystkie oprócz najtwardszych jednostek będą biegały na długo, zanim każdy człowiek dotrze do końca. Flankowanie przeciwnika, przytłaczanie go liczbami lub szokowanie go drastycznie lepszymi żołnierzami spowoduje, że jego oddziały uciekną, a kiedy już uciekną, można je łatwo zlikwidować. Podczas gdy Rome II wprowadza pewne „magiczne zdolności”, takie jak formacje, które zwiększają siłę ataku lub szybkość szarży, zwycięstwo zazwyczaj wynika ze strategii, a nie z naciskania odpowiednich przycisków, co jest cechą graczy z fobią mikrozarządzania (jak ja) adorować.

Ale chociaż istnieje potencjał do chwalebnej bitwy, niekompetentna sztuczna inteligencja może zepsuć zabawę. Rome II opiera się o wiele bardziej na punktach zwycięstwa (flagach na mapie, które muszą być kontrolowane) niż w poprzednich grach z serii, a wroga AI ma obsesję na punkcie ich zdobycia. Może to prowadzić do zabawnych szarż, w których całe jednostki ignorują obrońców gracza, gdy próbują przepchnąć się w kierunku flagi. W pewnym momencie widziałem, jak dziesięć wrogich jednostek robi to jednocześnie; hordy piechoty, nawet procarze, biegły przez jedną małą szczelinę między budynkami. Nie zwracali uwagi na dwie jednostki weteranów-legionistów, których tam umieściłem i dosłownie rzuciły się na czekające miecze mojego żołnierza. Ponad 1500 żołnierzy AI zostało zamordowanych, podczas gdy straciłem tylko 48 ludzi, z których większość była częścią słabszej jednostki oszczepu, którą umieściłem przed moimi Legionistami w oczekiwaniu na dystans.

Takie shenanigany okazały się jednak mniej zabawne, gdy zostały stracone przez moje własne wojska. Jeden dziwny błąd AI spowodował, że moje oddziały szturmowe na pokład statku wroga nagle skoczyły do ​​morza i utonęły. W innym przypadku moje wojska utknęły na krawędzi budynku podczas obrony miasta, umożliwiając oddziałom wroga szturmowanie bram.

Jednak pomimo tych problemów rozbijanie wielkich armii pozostaje tak samo zabawne jak zawsze. Żadna inna seria gier nie odzwierciedla tego, co umożliwia Total War, a bitwy w Rome II są jak dotąd największe i najbardziej dramatyczne. Ataki na stolice prowincji są szczególnie oburzające, polegające na milach ścian i ogromnych silnikach oblężniczych, które mogą wysłać wojska lub obalić obronę. Te walki nie tylko wyglądają fajnie, ale także sprawdzają umiejętności gracza, ponieważ wymagają precyzyjnej koordynacji między bronią oblężniczą a żołnierzami, które roją się przez otwory, które wybuchają.

Barely There Multiplayer

Choć wartość jego nowej mechaniki jest wątpliwa, nie można zaprzeczyć, że Rome II próbuje rozszerzyć prawie każdy obszar gry; mapa kampanii jest ogromna, mechanika bardziej złożona, a bitwa większa niż kiedykolwiek wcześniej. Jednak jeden obszar stanowi znaczący krok wstecz; multiplayer.

Shogun II, ostatnia gra z serii, oferowała zabawny tryb „Avatar Campaign”, który przyniósł Total War multiplayer 6 gier wideo z fantastycznym lokalnym trybem wieloosobowym do gier w akademikuNadal istnieje kilka tytułów, które wiernie zapewniają doskonałe wrażenia na kanapie dla wielu graczy. Umożliwiają one jednoczesną grę nawet czterem osobom lub zapewniają wystarczająco dużo rozrywki, aby ... Czytaj więcej w dzisiejszą erę niekończącego się postępu. Gracze otrzymywali doświadczenie za zwycięstwa, które można było wydać na różne ulepszenia, i dostępna była znacząca personalizacja armii kosmetycznej. Gracze mogą nawet tworzyć klany i walczyć o wirtualne terytorium na uproszczonej wersji mapy kampanii.

Rome II tego nie ma. Jedyne opcje to niestandardowe i szybkie dopasowanie. Podczas gdy niestandardowe mecze mogą być świetną zabawą, dobre są trudne do znalezienia, a poziomy umiejętności są w całym zakresie. Z drugiej strony szybkie mecze są łatwo dostępne, ale rzucają gracza na losową mapę przeciwko losowemu przeciwnikowi bez żadnego wyjaśnienia ani kontekstu. To sprawia, że ​​trudno się nimi przejmować; nigdy nie stworzysz rywalizacji, nie zaprzyjaźnisz się i nigdy nie otrzymasz żadnej nagrody poza wyższą rangą w tabeli liderów gry.

Tak, sama bitwa jest wciąż zabawna, ale zestaw nagich funkcji ma przedwczesne wydanie. Co gorsza, jedyny interesujący tryb gry, kampania dla wielu graczy, jest powszechnie błędny. Nie mogłem go nawet uruchomić, a niektórzy użytkownicy zgłaszają częste awarie, nawet jeśli mogą rozpocząć kampanię.

Wniosek

Rome II: Total War to powrót do dawnych czasów 13-letniej serii Creative Assembly naznaczonej Empire: Total War, która była jednocześnie fantastyczna i beznadziejnie popsuta. Jest tu wiele rzeczy do kochania, w tym ogromna mapa, ciekawe ulepszenia kampanii i bitwy, które podnoszą epicką liczbę do 11. Nie ma lepszej gry do oglądania, jak wielkie armie ścierają się w walce wręcz, i pomimo problemów Rzym II jest jednym z najbardziej dostępnych historycznych gry strategiczne 4 doskonałe gry strategiczne w czasie rzeczywistym, w które można grać tanioGatunek strategii czasu rzeczywistego jest obecnie jednym z podstawowych elementów gier. Inne gatunki, takie jak strzelanki FPS i gry RPG, są nasycone setkami różnych tytułów, ale strategia czasu rzeczywistego nie obejmuje ... Czytaj więcej kiedykolwiek zrobiony.

Jednak na każdy pozytyw ma swoje oszustwo, a wiele z nich wynika z przedwczesnego wydania gry. Za kilka miesięcy, po tym, jak Creative Assembly wyda obiecane łatki, ta gra może być najlepsza. Ale teraz Rzym II pada ofiarą tysiąca ran. Żaden problem nie pochłonąłby losów tej gry, ale razem błędy i dziwne decyzje zbyt często przytłaczały zabawę gracza.

Jak wygrać kopię Rome II: Total War?

Możesz wejść, podając swoje imię i adres e-mail. W ten sposób otrzymasz jeden wpis.

Następnie otrzymasz różne metody zarabiania dodatkowych wpisów. Obejmują one udostępnianie linku do tej nagrody w sieciach społecznościowych; komentowanie lub odwiedzanie określonej strony. Im więcej uczestniczysz, tym większe masz szanse na wygraną! Otrzymasz 5 dodatkowych wpisów do nagrody za każde udane polecenie za pośrednictwem udostępnionych linków.

Ta gratka zaczyna się teraz i kończy Piątek, 20 września. Zwycięzcy zostaną wybrani losowo i poinformowani pocztą elektroniczną.

Zwycięzcy

• Marco Morelli
• Richard Bonifacio
• Sean Baker

Gratulacje! Jeśli zostaniesz wybrany jako zwycięzca, otrzymasz licencję na adres e-mail [email protected]. Jeśli potrzebujesz pomocy, skontaktuj się z Jackson Chung przed 14 listopada. Zapytania po tej dacie nie będą rozpatrywane.

Prześlij swoje aplikacje i oprogramowanie do sprawdzenia. Kontakt Jackson Chung dla dalszych szczegółów.