5 gier, które przypominają nam, że gry wideo są sztuką

Reklama

W 2012 roku Muzeum Sztuki Nowoczesnej nabyło 14 gier wideo, które były wzorowym interaktywnym projektem. Ten ruch MoMA był ogromnym krokiem w kierunku zmiany opinii publicznej na temat gier wideo, szczególnie jeśli chodzi o pojęcie gier wideo jako sztuki. Rzeczywiście jest ich wiele gry wideo, które zmieniły świat 10 gier wideo, które zmieniły światSą to gry, które zmieniły wszystko, które sygnalizowały kolejny krok w ewolucji gier wideo i które musiały istnieć w branży gier wideo, jaką znamy dzisiaj ... Czytaj więcej , a królestwo sztuki nie pozostało nietknięte.

Sztuka jest jedną z niewielu rzeczy w życiu, które można uznać za w 100% subiektywne. Flop artystyczny jednego człowieka to arcydzieło drugiego człowieka. Dziwnie jest myśleć o grach wideo jako o sztuce, zwłaszcza, że ​​niosą piętno marnowania czasu, topienia mózgu i ujścia przemocy graficznej.

Ale królestwo gier wideo wykracza poza zwykłych podejrzanych i istnieje wiele klejnotów, które mogą wywoływać prawdziwe emocje i podziw. A jeśli dojdziemy do sedna, to taka jest sztuka, prawda?

Ico (2001)

Kiedy słyszę terminy „gra wideo” i „sztuka” użyte w tym samym zdaniu, ta gra natychmiast pojawia się w mojej głowie. Po wydaniu w 2001 roku I co został dobrze przyjęty przez krytyków i projektantów, którzy oklaskiwali prostotę, wygląd i zanurzenie w grze, ale gra nigdy nie zyskała dużej liczby odbiorców pod względem baza graczy. W tym sensie, I co to kultowy klasyk.

Podobnie jak różne szkoły sztuki, które koncentrują się na minimalizmie, I co to kurs magisterski na ten temat w świecie gier. Zespół programistów stworzył grę w ciągu czterech lat, przy jednoczesnym przestrzeganiu „subtraktywnego projektu”: ciągłego zmniejszania elementów rozgrywki, dopóki nie pozostał sam rdzeń.

Wynik? I co okazała się niesamowicie prostą historią chłopca, który ratuje dziewczynę z zamku. Nie ma dużo walki i nie ma wielu eksplozji, ale jest mnóstwo eksploracji, a wciągające cechy gry są nie z tego świata. I co to prawdziwe doświadczenie artystyczne w każdym znaczeniu tego słowa.

Shadow of the Colossus (2005)

W 2005 roku twórcy I co wydany Cień kolosa, które wielu uważa za duchowego następcę. Zagraj w grę przez kilka minut, a od razu zauważysz, że nie jest tak jak w większości gier. W rzeczywistości z większości tych samych powodów I co rozwinięty status kultu, Cień kolosa zrobił również.

„Szczegół w środku minimalizmu” to nazwa tej gry. Krajobrazy w Cień kolosa są nagie, jałowe i minimalne, ale kolosy są bardzo szczegółowe i tak dobrze ożywione, że czują się jak żywe istoty. W grze panuje atmosfera samotności, która jest kręgosłupem emocjonalnej podróży gry.

Gdyby to nie wystarczyło do potwierdzenia statusu gry jako dzieła sztuki, ścieżka dźwiękowa byłaby ostatnim gwoździem do trumny tej walidacji. Nuty, które napędzają Cień kolosa jest często uznawany za jedną z najlepszych ścieżek dźwiękowych do gier wszechczasów.

Portal (2007)

Sztuka to coś więcej niż twórcza ekspresja. Jest to metoda eksploracji różnych aspektów życia na sposoby, które inni jeszcze nie poznali. Perspektywa, kolor, skupienie, kompozycja - artyści od tysiącleci bawią się rzeczywistością, by zbadać granice tego, kim jesteśmy. W Portal, Valve udało się zrobić to samo.

Jedną rzeczą jest studiowanie fizyki. Zupełnie inaczej jest doświadczyć z pierwszej ręki tego, jak mógłby wyglądać nasz świat, gdyby reguły fizyki mogły się nieco ugiąć. Co jeśli moglibyśmy stworzyć portale wymiarowe, które natychmiast przeniosłyby nas z jednej przestrzeni do drugiej? Jak by to było biegać i mieszkać w środowisku, w którym było to możliwe?

Ale nawet więcej, Portal pakiet jest skompletowany z mocnym pisaniem, atrakcyjnymi postaciami i pięknym kierunkiem artystycznym. Każdy, kto pobił Portal zapamiętają GLaDOS do grobu. Małe drony wieżowe są przezabawne, grafika jest prosta, ale definiuje i kieruje całą grą. Portal zasługiwał na każdą uncję szumu, jaki otrzymał.

Heavy Rain (2010)

Ulewa to mniej niż gra wideo, a bardziej interaktywny film, ale to tylko pokazuje, jak potężna i poruszająca może być gra wideo. Interaktywność odróżnia „pasywnego obserwatora” od „aktywnego gracza”, a ta różnica sprawia, że Ulewa taki potężny emocjonalne wrażenia z gry wideo 3 gry wideo, które dotkną Cię emocjonalniePomimo tego, że jest młodym medium, od czasu do czasu pojawia się gra z historią, która naprawdę uderza Cię głęboko w serce. Niektóre gry faktycznie wykorzystują interaktywny charakter gier ... Czytaj więcej .

Większość rozgrywki Ulewa jest podzielony na sceny, w których gracz wchodzi w interakcje z innymi przedmiotami lub postaciami. Może to zabrzmieć nudno i byłoby tak, gdyby nie silne pisanie i kierunek, który prowadzi historię od początku do końca. Wydarzenia fabularne zależą od wkładu gracza, a postacie mogą umrzeć po drodze, jeśli gracz popełni błąd, znacznie zwiększając stawkę i napięcie.

Literatura isart i Ulewa to literatura interaktywna chodź do życia. Jest to jeden z najsilniejszych przykładów siły pisania w grach wideo.

Dwarf Fortress (2012)

Na powierzchni, Dwarf Fortress wydaje się być antytezą sztuki. Dzięki przestarzałej grafice ASCII gracze podnieśli nosy, zniesmaczeni tym, jak „brzydka” jest i jak „nudna”. Ale, jak w przypadku większości rzeczy, pozory mogą wprowadzać w błąd. Pod surową powierzchnią Dwarf Fortress to złożona, głęboka i wspaniała gra.

Co sprawia, że ​​ta gra jest tak pomysłowa? Jest to piękna przestrzeń, w której powstaje rozgrywka, w której się znajdziesz. Podstawowym założeniem gry jest posiadanie bandy krasnoludów, a Twoim celem jest zbudowanie fortecy i przetrwanie. Zabawa wynika z samej liczby różnych rzeczy, które można naprawdę zrobić, a także z faktu, że można się spodziewać niepowodzenia. Motto tej gry brzmi „Losing Is Fun” z jakiegoś powodu.

Dwarf Fortress jest bardzo podobna do otwartej gry Minecraft, ale ma tańszą grafikę i znacznie głębszą rozgrywkę. Grać Minecraft jeśli chcesz budować rzeczy za pomocą wirtualnego LEGO. Grać Dwarf Fortress jeśli chcesz symulować cały wirtualny wszechświat. Dwarf Fortress odpowiada ludzkiej potrzebie przetrwania i utrzymania porządku, a to pokazuje, że grafika nie tworzy gier wideo.

Dwarf Fortress jest kuzynem gatunek roguelike RPG Roguelikes: wyjątkowy i wymagający spin w gatunku RPGW 1980 roku została wydana gra Rogue, która zrodziła cały podgatunek gier RPG, trafnie nazwany roguelikes. Przeszukiwająca lochy gra generowana proceduralnie w grze, zapewniająca nieskończoną wartość powtórki, gwarantująca inną ... Czytaj więcej , co samo w sobie świadczy o tym, że gry mogą być sztuką.

Czy uważasz, że gry wideo mogą być sztuką? Jeśli nie, proszę wyjaśnić? Jeśli tak, to jakie inne gry, które nie zostały tutaj uwzględnione, Twoim zdaniem są przykładem „gier wideo jako sztuki”? Podziel się z nami w komentarzach!

Kredyty obrazkowe: Oryginał: ico xDDD przez chisaikame