8 wyzwań związanych z bezpieczeństwem aplikacji i sposoby ich rozwiązywania

Bezpieczeństwo aplikacji to proces wzmacniania aplikacji mobilnych i internetowych przed cyberzagrożeniami i lukami w zabezpieczeniach. Niestety, problemy w cyklu rozwojowym i operacyjnym mogą narazić Twój system na cyberataki.

Przyjęcie proaktywnego podejścia do identyfikowania potencjalnych wyzwań związanych z aplikacjami zwiększa bezpieczeństwo danych. Jakie są najczęstsze wyzwania i jak można je rozwiązać?

1. Nieodpowiednie kontrole dostępu

Jak ty przyznaj użytkownikom dostęp do Twojej aplikacji określa rodzaje osób, które mogą wchodzić w interakcje z Twoimi danymi. Spodziewaj się najgorszego, gdy złośliwi użytkownicy i wektory uzyskają dostęp do Twoich poufnych danych. Wdrożenie kontroli dostępu to wiarygodny sposób weryfikacji wszystkich wpisów za pomocą mechanizmów bezpieczeństwa uwierzytelniania i autoryzacji.

Istnieją różne rodzaje kontroli dostępu do zarządzania dostępem użytkowników do systemu. Obejmują one kontrolę dostępu opartą na rolach, obowiązkową, uznaniową i dostęp do atrybutów. Każda kategoria dotyczy tego, co mogą zrobić poszczególni użytkownicy i jak daleko mogą się posunąć. Istotne jest również przyjęcie techniki kontroli dostępu z najmniejszymi uprawnieniami, która zapewnia użytkownikom minimalny wymagany poziom dostępu.

2. Problemy z błędną konfiguracją

Funkcjonalność i bezpieczeństwo aplikacji są produktami ubocznymi jej ustawień konfiguracyjnych — rozmieszczeniem różnych komponentów w celu uzyskania pożądanej wydajności. Każda rola funkcji ma zdefiniowaną konfigurację konfiguracji, której musi przestrzegać programista, aby nie narażać systemu na błędy techniczne i luki w zabezpieczeniach.

Błędne konfiguracje zabezpieczeń wynikają z luk w programowaniu. Błędy mogą wynikać z kodu źródłowego lub błędnej interpretacji prawidłowego kodu w ustawieniach aplikacji.

Rosnąca popularność technologii open source upraszcza konfigurację aplikacji. Możesz modyfikować istniejący kod do swoich potrzeb, oszczędzając czas i zasoby, które w przeciwnym razie poświęciłbyś na tworzenie pracy od podstaw. Ale open source może generować obawy o błędną konfigurację, gdy kod nie jest zgodny z twoim urządzeniem.

Jeśli tworzysz aplikację od podstaw, musisz przeprowadzić dokładne testy bezpieczeństwa w cyklu programistycznym. A jeśli pracujesz z oprogramowaniem typu open source, przed uruchomieniem aplikacji przeprowadź testy bezpieczeństwa i zgodności.

3. Zastrzyki kodu

Wstrzyknięcie kodu to wstawienie złośliwego kodu do kodu źródłowego aplikacji w celu zakłócenia jej oryginalnego programowania. Jest to jeden ze sposobów, w jaki cyberprzestępcy narażają aplikacje na szwank, ingerując w przepływ danych w celu odzyskania poufnych danych lub przejęcia kontroli od prawowitego właściciela.

Aby wygenerować prawidłowe kody wstrzykiwania, haker musi zidentyfikować składniki kodów aplikacji, takie jak znaki danych, formaty i wolumin. Złośliwe kody muszą wyglądać na legalne, aby aplikacja mogła je przetworzyć. Po utworzeniu kodu szukają słabych powierzchni ataku, które mogą wykorzystać, aby uzyskać dostęp.

Walidacja wszystkich danych wejściowych w aplikacji pomaga zapobiegać wstrzykiwaniu kodu. Sprawdzasz nie tylko alfabety i cyfry, ale także znaki i symbole. Utwórz białą listę dopuszczalnych wartości, aby system odrzucał te, których nie ma na Twojej liście.

4. Niewystarczająca widoczność

Większość ataków na twoją aplikację kończy się sukcesem, ponieważ nie jesteś ich świadomy, dopóki nie nastąpią. Intruz, który podejmuje wielokrotne próby zalogowania się do systemu, może początkowo mieć trudności, ale w końcu uzyska dostęp. Mogłeś uniemożliwić im wejście do Twojej sieci dzięki wczesnemu wykryciu.

Ponieważ zagrożenia cybernetyczne stają się coraz bardziej złożone, można je wykryć ręcznie. Przyjęcie zautomatyzowanych narzędzi bezpieczeństwa do śledzenia działań w aplikacji jest kluczowe. Urządzenia te wykorzystują sztuczną inteligencję do odróżniania złośliwych działań od legalnych. Podnoszą również alarm o zagrożeniach i inicjują szybką reakcję w celu powstrzymania ataków.

5. Złośliwe boty

Boty odgrywają kluczową rolę w wykonywaniu ról technicznych, których ręczne wykonanie zajmuje dużo czasu. Jednym z obszarów, w którym pomagają najbardziej, jest obsługa klienta. Odpowiadają na często zadawane pytania, pobierając informacje z prywatnych i publicznych baz wiedzy. Stanowią jednak również zagrożenie dla bezpieczeństwa aplikacji, zwłaszcza w ułatwianiu cyberataków.

Hakerzy wdrażają złośliwe boty do przeprowadzania różnych zautomatyzowanych ataków, takich jak wysyłanie wielu spamowych wiadomości e-mail, wprowadzanie wielu danych logowania do portalu logowania oraz infekowanie systemów złośliwym oprogramowaniem.

Implementacja CAPTCHA w Twojej aplikacji jest jednym z powszechnych sposobów zapobiegania złośliwym botom. Ponieważ wymaga od użytkowników potwierdzenia, że ​​są ludźmi poprzez identyfikację obiektów, boty nie mogą uzyskać dostępu. Możesz także umieścić na czarnej liście ruch z serwerów hostingowych i proxy o wątpliwej reputacji.

6. Słabe szyfrowanie

Cyberprzestępcy mają dostęp do wyrafinowanych narzędzi hakerskich, więc uzyskanie nieautoryzowanego dostępu do aplikacji nie jest zadaniem niemożliwym. Musisz podnieść swoje bezpieczeństwo poza poziom dostępu i zabezpieczyć swoje zasoby indywidualnie za pomocą technik takich jak szyfrowanie.

Szyfrowanie polega na przekształcaniu danych w postaci zwykłego tekstu w tekst zaszyfrowany które wymagają klucza deszyfrującego lub hasła do przeglądania. Po zaszyfrowaniu danych dostęp do nich mają tylko użytkownicy posiadający klucz. Oznacza to, że osoby atakujące nie mogą wyświetlać ani odczytywać Twoich danych, nawet jeśli pobiorą je z Twojego systemu. Szyfrowanie zabezpiecza Twoje dane zarówno w stanie spoczynku, jak i podczas przesyłania, dzięki czemu skutecznie chroni integralność wszelkiego rodzaju danych.

7. Złośliwe przekierowania

Częścią ulepszania doświadczenia użytkownika w aplikacji jest umożliwienie przekierowania na strony zewnętrzne, dzięki czemu użytkownicy mogą kontynuować podróż online bez rozłączania. Gdy klikną treść, do której prowadzi hiperłącze, otworzy się nowa strona. Aktorzy zagrażający mogą wykorzystać tę okazję do przekierowania użytkowników na ich fałszywe strony za pomocą ataków phishingowych, takich jak odwrotne tabnabbing.

W złośliwych przekierowaniach napastnicy klonują legalną stronę przekierowania, więc nie podejrzewają żadnej nieczystej gry. Niczego nie podejrzewająca ofiara może wprowadzić swoje dane osobowe, takie jak dane logowania, jako wymóg kontynuowania sesji przeglądania.

Implementacja poleceń noopener zapobiega przetwarzaniu przez aplikację nieprawidłowych przekierowań pochodzących od hakerów. Gdy użytkownik kliknie prawidłowy link przekierowania, system generuje kod autoryzacyjny HTML, który weryfikuje go przed przetworzeniem. Ponieważ fałszywe linki nie mają tego kodu, system ich nie przetworzy.

8. Nadążanie za szybkimi aktualizacjami

Rzeczy szybko się zmieniają w przestrzeni cyfrowej i wydaje się, że każdy musi nadrobić zaległości. Jako dostawca aplikacji jesteś winien swoim użytkownikom zapewnienie im najlepszych i najnowszych funkcji. Skłania to do skupienia się na opracowaniu następnej najlepszej funkcji i udostępnieniu jej bez odpowiedniego rozważenia jej wpływu na bezpieczeństwo.

Testy bezpieczeństwa to jeden z obszarów cyklu programistycznego, w którym nie należy się spieszyć. Kiedy zaczynasz działać, omijasz środki ostrożności, aby wzmocnić bezpieczeństwo aplikacji i użytkowników. Z drugiej strony, jeśli nie spieszysz się tak, jak powinieneś, konkurencja może cię zostawić w tyle.

Najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie równowagi między opracowywaniem nowych aktualizacji a nie poświęcaniem zbyt wiele czasu na testowanie. Wiąże się to z utworzeniem harmonogramu ewentualnych aktualizacji z odpowiednim czasem na testy i wydania.

Twoja aplikacja jest bezpieczniejsza, gdy zabezpieczasz jej słabe punkty

Cyberprzestrzeń to śliskie zbocze z obecnymi i pojawiającymi się zagrożeniami. Ignorowanie wyzwań związanych z bezpieczeństwem aplikacji to przepis na katastrofę. Zagrożenia nie znikną, zamiast tego mogą nawet nabrać rozpędu. Identyfikacja problemów umożliwia podjęcie niezbędnych środków ostrożności i lepsze zabezpieczenie systemu.