5 powodów, dla których dystrybucje Linuksa tworzą własne środowiska graficzne

Większość z nas nie myśli o pulpicie jako o czymś odrębnym od systemu operacyjnego. To, co widzisz na ekranie — czyli Windows lub macOS. Ale w Linuksie nie ma jednego pulpitu. Zamiast tego jest ich wiele.

Większość ludzi trzyma się tego, co jest domyślnie, a wielu dystrybutorów Linuksa decyduje się na stworzenie własnego pulpitu od zera. podstawowy system operacyjny ma Panteon. Solus ma Budgie. System76 ma KOSMICZNY. Nitrux Linux ma powłokę Maui. W przeszłości Ubuntu miało Unity.

Tworzenie pulpitu jest łatwiejsze do powiedzenia niż do zrobienia, więc dlaczego tak wiele dystrybucji podejmuje wysiłek?

1. Aby kontrolować ich działanie oprogramowania

W świecie oprogramowania własnościowego firma dostarczająca system operacyjny ma kontrolę nad większością korzystania z pulpitu. Sami opracowują kod lub zlecają pracę komuś innemu i mają moc wprowadzania wszelkich zmian, które ich zespół programistów jest w stanie wprowadzić razem.

W świecie wolnego oprogramowania wszystkie komponenty pochodzą od różnych podmiotów. Ludzie, którzy opracowują serwer wyświetlania różnią się od tych, którzy tworzą ekran startowy i tych, którzy tworzą format opakowania. Zespół dystrybucyjny może nie mieć wiedzy, aby naprawić błędy w którymkolwiek z tych komponentów lub nie mieć uprawnień do wprowadzenia pożądanych zmian.

Tworząc własne środowisko graficzne, firma taka jak System76 może przynajmniej przejąć kontrolę nad interfejsem, który widzą klienci.

W ten sposób nie będą musieli naprawiać swoich rozszerzeń lub łatek, które mogą się psuć co sześć miesięcy, gdy nowe wersja środowiska graficznego GNOME (które System76 był domyślnie dostarczany przed opracowaniem COSMIC). I nie trzymają kciuków, mając nadzieję, że GNOME wprowadzi pożądane przez nich zmiany.

2. Mogą ustanowić własną wizję

Posiadanie kontroli nad kodem to tylko jeden aspekt. Ważna jest również kontrola nad kierunkiem, w którym zmierza kod.

Zastanów się, jak GNOME jest bardzo zaangażowany w wyświetlanie stacji dokującej tylko w Przeglądzie działań. Dystrybucje takie jak Ubuntu i Pop!_OS, które chcą, aby stacja dokująca była widoczna przez cały czas, zapisują rozszerzenia, aby wprowadzić tę zmianę. Ale chociaż GNOME zezwala na rozszerzenia, upewnienie się, że rozszerzenia działają z jednej wersji GNOME na następną, nie jest priorytetem.

Tak więc Canonical i System76 są zależne od komputera stacjonarnego, który nie zapewnia pożądanego funkcjonalność i niekoniecznie zapewnia im stabilną podstawę do łatania tej funkcjonalności w.

Tworząc własne środowisko graficzne, System76 może stworzyć pulpit, który działa bardziej zgodnie z doświadczenie, które chce dostarczać klientom, zamiast przekształcać czyjąś wizję w celu dostosowania do ich własny.

Dok może być obywatelem pierwszej klasy. Podobnie jak menedżer okien kafelkowych. Więc może niestandardowy motyw, który niektórzy programiści GNOME nie przepadają za, który stałby się po prostu domyślny. Aktualizacje nie zepsują tych aspektów doświadczenia, chyba że to one dokonują łamania.

3. Muszą odpowiedzieć na opinie użytkowników

Kiedy ludzie zaczną korzystać z twojego projektu, w końcu otrzymasz informację zwrotną na temat tego, co im się podoba, a czego nie. Niektórzy ludzie uwielbiają, że GNOME nie ma ikon na pulpicie. Inni uważają to za niedopuszczalne. Ta ostatnia motywuje firmę taką jak Canonical do zachowania tej funkcjonalności jako części Unity i dodania jej z powrotem do GNOME poprzez rozszerzenie.

Aby podać inny przykład, zastanów się, jak wiele osób uważa, że ​​KDE Plasma ma przytłaczającą liczbę opcji. Jednak w pewnym momencie ktoś prosi o funkcję i pojawia się inna opcja.

Nie dzieje się tak dlatego, że KDE ma skomplikowaną misję. Daleko stąd. Ktoś po prostu chciał mieć funkcję i albo ją urzeczywistnił, albo, częściej, stworzył ją dla niego ktoś inny.

System76 zajmuje szczególne miejsce w świecie Linuksa. Jest to dostawca laptopów z systemem Linux, który zarówno dostarcza sprzęt, jak i tworzy własne oprogramowanie. Ma płacących klientów, którzy wyrażają swoje oczekiwania i pragnienia z powrotem do firmy.

Klienci nie mogą bezpośrednio prosić System76 o nowe środowisko graficzne, ale stworzenie takiego środowiska może umożliwić firmie dostarczanie tego, o co klienci faktycznie proszą.

4. Wolontariusze chcą wolności rozwoju

GNOME jest bardzo upartym środowiskiem graficznym. To nie jest krytyka. W przeciwieństwie do wielu tradycyjnych środowisk graficznych Linux, projekt GNOME ma ukierunkowaną wizję wyglądu, funkcji i integracji interfejsu. Wszelkie składki odbiegające od tego kierunku nie są uwzględniane.

Więc jeśli ktoś stworzy sposób wyświetlania miniatur dla każdego otwartego obszaru roboczego w dolnym rogu ekranu, prawdopodobnie nie stanie się częścią GNOME, ponieważ przyjęta metafora wizualna polega na tym, że obszary robocze są czymś, co powiększasz i pomniejszasz, gdy aktywujesz działania Przegląd.

Ta osoba w tym przypadku nie może porzucić swojego kodu i zamiast tego opracować coś innego dla GNOME. Ponieważ nie są pracownikami, mogą zamiast tego przejść do innego pulpitu, gdzie ich wkład jest mile widziany.

Związane z: Dlaczego Linux jest darmowy: jak świat open source zarabia pieniądze

Niektórzy wolontariusze mają wielką wizję tego, jak może działać cały komputer, a żaden istniejący projekt nie daje im swobody tworzenia rzeczy dokładnie tak, jak chcą. Rezultatem jest rozpoczęcie własnego projektu.

Niezależnie od tego, czy jest to kwestia techniczna, czy wizualna, zawsze będą powody, dla których ktoś będzie chciał spróbować swoich sił w tworzeniu nowego środowiska graficznego. Tak jest ogólnie w przypadku darmowych aplikacji, a szerszy interfejs nie jest inny.

5. Chcą być wyróżniający się

Interfejs Unity firmy Canonical był nieco kontrowersyjny w świecie Linuksa, kiedy pojawił się po raz pierwszy. Wiele osób nie rozumiało, dlaczego firma Canonical poświęca tyle czasu na ponowne wymyślanie koła, skoro ma już działający interfejs pulpitu.

Ale częścią misji Ubuntu było zapewnienie łatwego dostępu, a część tego oznaczała preinstalację na nowych komputerach. Niektórzy producenci komputerów nie byli szczególnie entuzjastycznie nastawieni do sprzedawania komputerów z interfejsem, który wyglądał na tak przestarzały jak GNOME 2.

Unity wyróżniał się nie tylko wśród dystrybucji Linuksa, ale także w porównaniu z Windows i macOS. Kiedy spojrzałeś na zdjęcie pulpitu Unity, wiedziałeś, na co patrzysz. To był Ubuntu. Miał jasne, żywe ikony po lewej stronie i przydatną funkcję HUD sterowaną klawiaturą do poruszania się po menu aplikacji, pisząc samotnie.

Tworząc własne środowisko komputerowe, Canonical miał wyjątkową ofertę, którą producenci mogli spróbować sprzedać.

Nawet wśród tradycyjnych użytkowników Linuksa, którzy: pobierz plik ISO i zastąp istniejący system operacyjny, musi istnieć powód, aby użyć jednej dystrybucji zamiast drugiej. Formaty pakietów i harmonogramy wydań były kiedyś kluczowymi wyróżnikami. Z biegiem lat uwaga skupiła się na środowiskach desktopowych.

Czy Linux potrzebuje więcej środowisk graficznych?

To jest odwieczne pytanie. Ostatecznie to nie ma znaczenia. Ludzie nie tworzą nowych desktopów, ponieważ jest taka potrzeba (a kto może określić, kto i tak potrzebuje czego?). Ludzie tworzą nowe komputery stacjonarne, ponieważ mogą.

Trwają prace nad nowymi komputerami stacjonarnymi, ale czy w międzyczasie zapoznałeś się z wieloma środowiskami graficznymi Linux, które już istnieją?

12 najlepszych środowisk graficznych Linux

Wybór środowiska graficznego Linux może być trudny. Oto najlepsze środowiska graficzne Linux do rozważenia.

Czytaj dalej

O autorze