Jak zbudować klawiaturę makr z obsługą QMK?

Niezależnie od tego, czy jesteś streamerem Twitcha, projektantem 3D, czy po prostu innym typem użytkownika komputera, klawiatury makr (znane również jako podkładki makr lub klawiatury makr) mogą się przydać. Działając jako dodatkowa klawiatura, te małe urządzenia mogą być ładowane ze skrótami, makrami i innymi poleceniami klawiaturowymi, aby umożliwić obsługę złożonych działań za pomocą jednego naciśnięcia klawisza.

Zamiast kupować manipulator makro, dlaczego nie zrobić go samemu? Pokażemy Ci, jak korzystać z mechanicznych przełączników klawiatury, Arduino i oprogramowania układowego klawiatury QMK, aby rozpocząć.

Będziesz potrzebować narzędzi i części do budowy klawiatury makr. Powinieneś być w stanie pobrać je wszystkie online.

• Drukarka 3D (lub lokalna usługa drukowania 3D)
• Lutownica
• Śrubokręt/klucz imbusowy (pasujący do Twoich śrub)
• Przecinaki do drutu / szczypce do ściągania izolacji

Części:

• Dowolny filament do drukarki 3D (użyliśmy PLA i PETG)
• Arduino Pro Micro
• 8 x mechaniczne przełączniki klawiszowe w stylu Cherry MX
instagram viewer
• 8 x nasadki klawiszy (re-legendable keycaps działają ładnie)
• 2 x śruby M3
• Drut pokryty silikonem (nie PVC)
• Taśma dwustronna lub superglue (do montażu Arduino)

Jak zbudować ręczną klawiaturę makro?

Gdy już będziesz mieć wszystkie części pod ręką, nadejdzie czas, aby rozpocząć budowę klawiatury makro. Ten proces może być kłopotliwy i trudny, ale będzie też satysfakcjonujący, gdy dotrzesz do końca. Przejdźmy od razu do pracy, którą musisz wykonać.

Krok 1: Wydrukuj obudowę i tylną płytkę

Najpierw musisz wydrukować obudowę i tylną płytkę dla swojej makroklawiatury. Nie wykonaliśmy modeli 3D do tego projektu; znaleźliśmy je na Thingiverse. ten Streamuj tanią klawiaturę Mini Macro został pierwotnie zbudowany przez DaveM, chociaż zmodyfikowaliśmy podejście do oprogramowania układowego lutowania i klawiatury, aby było trochę łatwiejsze.

Użyliśmy PLA do podstawy klawiatury i PETG do tylnej płyty, ale możesz użyj dowolnego rodzaju żarnika lubisz. Nasz nie wymagał podpór, tratw ani żadnych innych dodatków. Jeśli jesteś nowy w drukowaniu 3D, warto poeksperymentować z ustawieniami drukowania, a osoby korzystające z lokalnych drukarni będą mogły uzyskać porady dotyczące ich ustawień drukowania.

Jeśli drukujesz w domu, warto wykorzystać czas potrzebny na wydrukowanie klawiatury na pracę nad innymi elementami projektu.

Krok 2: Zbuduj konfigurację klawiatury

Zanim zaczniesz cokolwiek podłączać, musisz zbudować konfigurację dla swojej klawiatury, która umożliwi jej prawidłowe działanie. W tym celu musisz przejść do kilku różnych stron internetowych. Pierwszy to Edytor układu klawiatury. Możesz użyć tej witryny, aby utworzyć układ klawiatury, taki jak na powyższym obrazku, a następnie przejdź do Surowe dane i skopiuj prosty kod znaleziony w środku.

Następna strona, którą musisz odwiedzić, nazywa się Konstruktor oprogramowania klawiatury. Jak sama nazwa wskazuje, ta strona umożliwia tworzenie oprogramowania układowego klawiatury obsługiwanego przez QMK, jednocześnie zapewniając łatwy sposób na ustalenie pinów Arduino. Ta część procesu składa się z kilku różnych kroków.

• Krok 1: Wklej kod układu klawiatury w polu i kliknij Import.

• Krok 2: Upewnij się, że Okablowanie zakładka pasuje do powyższego obrazka; to pokazuje podstawową mapę okablowania, którego będziesz używać.

• Krok 3: Przejdź do Szpilki i wybierz szpilki, które działają mikrokontroler którego używasz (używamy Arduino Pro Micro). Użyliśmy F4 i F6 dla naszych dwóch wierszy oraz B5, E6, B6 i B3 dla naszych czterech kolumn. Zrobiono to głównie dla wygody, ponieważ może być łatwiej przylutować przewody do Arduino, gdy są rozstawione.

• Krok 4: Teraz nadszedł czas, aby skonfigurować mapowanie klawiszy. Użyliśmy F14 do F21 dla naszej klawiatury, ponieważ te klawisze są dostępne w macOS i Windows, ale klawiatury zwykle ich nie mają. Wybierz klucz i kliknij pole poniżej Skonfiguruj wybrany klucz aby wybrać żądane polecenie dla każdego klawisza.

• Krok 5: Udaj się do Skompilować tab i kliknij Pobierz .hex aby pobrać oprogramowanie, które właśnie zbudowałeś.

Zachowaj to oprogramowanie, ponieważ będziesz go później potrzebować. Najpierw jednak nadszedł czas, aby podłączyć Arduino i przełączniki, których używasz.

Krok 3: Podłącz Arduino i przełączniki

Połączenie Arduino z przełącznikami jest dość prostym procesem. Zaczęliśmy od wycięcia odcinków drutu w dwóch kolorach. Potrzebujesz dwóch przewodów do rzędów i czterech przewodów do kolumn, a my użyliśmy odpowiednio czerwonego i czarnego.

Następnie nadszedł czas, aby zacząć lutować przewody do nóg na przełącznikach. Upewnij się, że przełączniki są we właściwych pozycjach przypięte do tylnej płyty, zanim zaczniesz. Ponieważ przełączniki muszą być przymocowane do przewodu w różnych punktach, uważamy, że najlepiej jest wyciąć sekcje izolacji przewodu, jak pokazano na powyższym obrazku.

Zaczęliśmy od przylutowania przewodów naszych rzędów do prawej nogi każdego przełącznika, a następnie przewodów do naszych kolumn w lewych nogach. Zobacz obrazek powyżej, aby zobaczyć, jak to wygląda po zakończeniu.

Następnie nadejdzie czas na przylutowanie przewodów, które właśnie zainstalowałeś na płycie Arduino, której używasz. Ten proces powinien być łatwy, ponieważ już ustaliliśmy, gdzie należy przymocować każdy przewód. Powyższe zdjęcie pokazuje, jak to powinno wyglądać, gdy skończysz. Tylko sześć przewodów, tak ładne i proste.

Związane z: 9 najlepszych lutownic dla początkujących

Krok 4: Załaduj QMK na klawiaturę

Zanim przejdziesz dalej z kompilacją klawiatury, nadszedł czas, aby załadować oprogramowanie, które wcześniej zrobiłeś na Arduino, aby upewnić się, że wszystko działa poprawnie. Będziesz musiał pobrać oprogramowanie o nazwie Zestaw narzędzi QMK z GitHub aby przejść przez ten proces, a żądany instalator można znaleźć w Wydania część projektu.

Po zainstalowaniu QMK Toolbox możesz podłączyć Arduino do komputera za pomocą kabla micro USB. Powinno to sprawić, że płyta zacznie migać, a system operacyjny może powiadomić Cię, że urządzenie zostało podłączone.

Teraz możesz załadować QMK Toolbox. Wybierz otwarty obok górnego paska i wybierz pobrany wcześniej plik .HEX. Zanim będziesz mógł zainstalować ten plik na swoim Arduino, musisz przełączyć swoją płytę w tryb Bootloader. Można to osiągnąć poprzez zwarcie styków Reset i Ground. Do wykonania tej pracy użyliśmy małego kawałka drutu.

Gdy plansza jest w odpowiednim trybie, masz tylko kilka sekund, aby trafić Lampa błyskowa w oprogramowaniu QMK Toolbox. Jeśli ci się powiedzie, twój ekran powinien wyglądać jak powyższy, ale zawsze możesz spróbować ponownie, jeśli nie zdążysz na czas flashować na pokładzie.

Krok 5: Testowanie klawiatury

Testowanie jest ważne, gdy pracujesz z Arduino, ponieważ często możesz zaoszczędzić dużo czasu, jeśli wcześnie zidentyfikujesz problemy. Korzystaliśmy ze strony internetowej o nazwie Kontroler klawiatury przetestować naszą pracę. Ta strona informuje o ostatnim naciśniętym klawiszu, nawet jeśli nie został uwzględniony w grafice; idealny do klawiatury z wyższymi klawiszami F. Po prostu upewnij się, że wszystkie klucze działają, zanim przejdziesz dalej.

Krok 6: Złóż klawiaturę makro

W końcu nadszedł czas, aby złożyć klawiaturę. Zacznij od przymocowania Arduino do wnętrza obudowy. Możesz do tego użyć taśmy dwustronnej, ale zdecydowaliśmy się na superglue, aby uzyskać najlepszą możliwą przyczepność. Musisz upewnić się, że ustawiłeś Arduino tak, aby kabel USB mógł w pełni włożyć do urządzenia.

Następnie nadszedł czas, aby przymocować backplate do głównego korpusu klawiatury. Jeśli użyłeś PLA do drukowania, będziesz mógł po prostu wkręcić śruby M3 w otwory po obu stronach tylnej płyty. Jednak w przypadku twardszych materiałów może być konieczne użycie gwintownika do utworzenia gwintu. Upewnij się, że każdy klucz działa poprawnie po dokręceniu śrub.

Na koniec możesz dodać klawisze do górnej części klawiatury i zacząć z niej korzystać.

Korzystanie z klawiatury makr

Większość oprogramowania umożliwia zmianę domyślnych skrótów klawiszowych znajdujących się w nim, co powinno ułatwić korzystanie z klawiatury makr w wielu różnych aplikacjach. Możesz również rozważyć pomysł budowania oprogramowania układowego o większej złożoności. Witryna, z której korzystaliśmy wcześniej, umożliwia dodawanie warstw, makr, a nawet oświetlenia do klawiatury.

Niezależnie od tego, czy masz ochotę na przygodę, czy nie, mamy nadzieję, że spodoba Ci się klawiatura makr, którą tworzysz. Ten projekt to świetna zabawa, a także sposób na naukę lutowania i budowania klawiatury.

6 najlepszych aplikacji do automatyzacji klawiatury i myszy

Makra pozwalają zautomatyzować naciskanie przycisków w grach i aplikacjach, aby kontrolować opóźnione reakcje. Oto kilka aplikacji do tego!

Czytaj dalej

O autorze