Pętle to bardzo potężne narzędzia programistyczne, które wykonują zestaw instrukcji, dopóki warunek nie zostanie spełniony. Są bardzo przydatne i powinny być jedną z pierwszych koncepcji programowania, których się nauczysz. Istnieje wiele różnych typów pętli, ale dla pętle są prawdopodobnie jedną z najbardziej przydatnych pętli.

Pętla For w Javie

Pętle For będą nadal wykonywać blok kodu, dopóki warunek nie zostanie spełniony. Należy zauważyć, że pętla for sprawdza stan na początku pętli, a nie na końcu. Oznacza to, że jeśli warunek zostanie spełniony, pętla się nie uruchomi.

Składnia pętli jest podobna we wszystkich językach programowania. Jeśli więc utworzyłeś pętlę for w innym języku programowania, pętla for w Javie będzie wyglądać znajomo. Jeśli jednak nie jesteś zaznajomiony z Javą, zalecamy przeczytanie samouczka dla początkujących przed nauką zaawansowanych tematów, takich jak pętle.

for ([instrukcja1]; [stan: schorzenie]; [oświadczenie2]) {
// kod do wykonania każdej pętli
}

Słowo kluczowe

instagram viewer
dla oznacza pętlę for. Warunek, który określa, jak długo pętla będzie trwać, znajduje się między nawiasami.

Pierwsza instrukcja jest uruchamiana raz, gdy pętla for jest inicjowana; warunek określa, kiedy pętla powinna się zatrzymać.

Druga instrukcja jest wykonywana na końcu każdej pętli. Średniki oznaczają koniec instrukcja 1 i stan.

Zazwyczaj instrukcje służą do tworzenia licznika, a warunek zatrzymuje pętlę, gdy licznik osiągnie określoną liczbę. Na koniec kod, który jest wykonywany w każdej pętli, jest umieszczany między nawiasami klamrowymi.

public class Main {
public static void main (String [] args) {
for (int i = 1; i <4; i ++) {
System.out.print (i);
}
}
}
// Wyjście: 123

W powyższym przykładzie pętla for wypisuje wartość ja. Słowo kluczowe dla inicjuje pętlę. Zmienna ja jest początkowo ustawiona na 1. Warunek sprawdza, czy ja wynosi cztery lub więcej. Tak nie jest, więc wykonywana jest nasza pętla. Kod pętli wypisuje wartość ja, która w tym momencie nadal wynosi 1.

Po zakończeniu kodu pętli ja jest zwiększana o jeden i pętla zaczyna się od nowa. Na końcu trzeciej pętli ja zwiększa się do czterech. Kiedy zaczyna się następna pętla, nasz warunek jest spełniony, więc pętla się zatrzymuje.

Związane z: Podstawowe pojęcia dotyczące języka Java, których należy się nauczyć na początku

10 podstawowych pojęć dotyczących języka Java, których należy się nauczyć na początku

Niezależnie od tego, czy piszesz GUI, tworzysz oprogramowanie po stronie serwera czy aplikację mobilną na Androida, nauka języka Java będzie Ci dobrze służyć. Oto kilka podstawowych pojęć dotyczących języka Java, które pomogą Ci rozpocząć.

Zagnieżdżona pętla For

Gdy już opanujesz pętlę for, powinieneś spróbować utworzyć zagnieżdżoną pętlę for. Dzieje się tak, gdy masz pętlę for wewnątrz innej pętli for. Jest to zaawansowana technika, ponieważ może być trudno zrozumieć, w jaki sposób obie pętle będą ze sobą współdziałać. Dobrym sposobem na wizualizację działania zagnieżdżonych pętli for jest utworzenie następującego wzorca z zagnieżdżoną pętlą for.

*
**
***

Aby to stworzyć, potrzebujemy jednej pętli, aby kontrolować, ile gwiazdek jest drukowanych w każdej linii, i innej pętli, aby kontrolować, ile linii należy utworzyć. Gdy dopiero zaczynasz korzystać z zagnieżdżonych pętli for, może być trudno określić, która pętla jest pętlą wewnętrzną. W tym przypadku pętla, która drukuje gwiazdy, jest pętlą wewnętrzną. Potrzebujemy tej pętli, aby działała za każdym razem, gdy tworzony jest nowy wiersz.

Tworząc pętlę zagnieżdżoną, zachowaj ostrożność podczas wybierania nazw zmiennych licznikowych. Chociaż często programiści używają generycznego ja counter, używanie ogólnych liczników staje się mylące, gdy oddziałuje wiele pętli.

for (int lineCounter = 1; lineCounter <4; lineCounter ++) {
for (int starCounter = 1; starCounter <= lineCounter; starCounter ++) {
System.out.print ("*");
}
System.out.print ("
");
}

Przeanalizujmy ten przykład, aby lepiej zrozumieć, jak to działa.

Nasza pierwsza pętla liczy, ile linii utworzymy. Po trzykrotnym wykonaniu pętli zatrzyma się.

Następna pętla jest odrobinę bardziej złożona. Ta pętla kontroluje, ile gwiazdek jest drukowanych w każdym wierszu. W naszym wzorze chcemy mieć taką samą liczbę gwiazdek, jak numer linii. Pierwsza linia ma jedną gwiazdkę, druga dwie, a trzecia trzy. Chcemy więc, aby ta pętla wypisała tyle gwiazdek, ile wynosi nasz aktualny licznik linii.

Po zakończeniu pętli gwiazdy pętla linii tworzy nową linię przez wydrukowanie \ n, czyli polecenie dla nowej linii.

Nieskończone pętle

Jednym z niebezpieczeństw związanych z kodowaniem dowolnego typu pętli jest to, że możesz przypadkowo utworzyć nieskończoną pętlę. To są pętle, które nigdy się nie kończą. Chociaż istnieją przypadki, w których potrzebna jest nieskończona pętla, generalnie są one tworzone przez przypadek, gdy stan pętli nie jest dokładnie zaplanowany. W takich przypadkach program będzie działał do momentu wymuszenia jego zamknięcia.

Aby utworzyć nieskończoną pętlę, możesz użyć następującej składni:

dla(;;){
// kod, który nigdy nie przestaje się zapętlać
}

Związane z: Witryny i aplikacje, które mogą pomóc w nauce programowania w języku Java

Używanie pętli For z tablicą

Typowym sposobem używania pętli for jest iteracja po tablicy. Na przykład, jeśli chcesz wydrukować wszystkie ciągi w tablicy, nie możesz po prostu powiedzieć

System.out.print ([tablica]);

To polecenie wypisałoby informacje o tablicy, a nie o zawartości tablicy. Aby wydrukować zawartość tablicy, musisz wydrukować każdy pojedynczy element tablicy. Kodowanie byłoby czasochłonne, ale można by utworzyć pętlę for, aby przejść przez każdy element.

String [] words = {"Hello", "", "World", "!"};
for (int i = 0; i System.out.print (words [i]);
}

Pamiętaj, pozycje tablicy zaczynają się od zera, a nie od jednego, więc chcemy, aby nasza pętla zaczynała się od zera. Wydrukowana zostanie nasza pierwsza pętla cześć, druga pętla wypisze spację i tak dalej. Po czwartej pętli nasz licznik zostanie zwiększony do czterech, czyli nie mniej niż długość tablicy, która również wynosi cztery. To zatrzyma pętlę.

Wynik:

Witaj świecie!

Pętla dla każdej pętli

Chociaż możesz użyć pętli for do iteracji po tablicy, łatwiej jest użyć pętli for-each. Te pętle są zaprojektowane specjalnie dla tablic. Pętla for each przejdzie przez każdy element tablicy i wykona kod. Pętle for-each mają nieco inną składnię. Słowo kluczowe dla jest nadal używany, ale warunek nie jest określony.

for ([dataType] [arrayElement]: [tablica]) {
// kod do wykonania
}

Nasz poprzedni przykład można ponownie napisać jako pętlę for-each przy użyciu następującej składni:

String [] words = {"Hello", "", "World", "!"};
for (String word: words) {
System.out.print (słowo);
}

Pętla jest uruchamiana słowem kluczowym dla. Następnie określamy, że dane w naszej tablicy są łańcuchami. Następnie wybieramy nazwę zmiennej, aby odwoływać się do elementów tablicy podczas iteracji w pętli. W tym przypadku użyliśmy słowo. Po tym następuje dwukropek i nazwa tablicy, przez którą chcemy iterować. Teraz, wewnątrz naszej pętli, musimy po prostu użyć zmiennej słowo aby odwołać się do każdego elementu w tablicy.

Kiedy używać pętli For

For Loops to świetne narzędzia, które mogą zaoszczędzić dużo czasu na kodowaniu. Są najlepszym rodzajem pętli do użycia, gdy wiesz dokładnie, ile razy chcesz uruchomić pętlę. Możesz nawet zwiększyć złożoność pętli for, zagnieżdżając je.

Zagnieżdżone pętle for są szczególnie przydatne podczas pracy z tablicami wielowymiarowymi. Bo pętle są łatwe do nauczenia i ważna umiejętność dla początkujących. Ta technika z pewnością uchroni Cię przed kodowaniem niepotrzebnego, powtarzalnego kodu.

E-mail
9 najlepszych darmowych edytorów kodu do napisania pierwszej aplikacji

Dobry edytor kodu może znacznie ułatwić życie programisty, ale który z nich jest dla Ciebie najlepszy?

Powiązane tematy
  • Programowanie
  • Jawa
  • Programowanie
O autorze
Jennifer Seaton (20 opublikowanych artykułów)

JOT. Seaton jest autorem artykułów naukowych, który specjalizuje się w rozwiązywaniu złożonych tematów. Posiada tytuł doktora Uniwersytetu Saskatchewan; Jej badania koncentrowały się na wykorzystaniu uczenia się opartego na grach do zwiększania zaangażowania uczniów w Internecie. Kiedy nie pracuje, znajdziesz ją razem z nią czytającą, grającą w gry wideo lub pracującą w ogrodzie.

Więcej od Jennifer Seaton

Zapisz się do naszego newslettera

Dołącz do naszego biuletynu, aby otrzymywać wskazówki techniczne, recenzje, bezpłatne e-booki i ekskluzywne oferty!

Jeszcze jeden krok…!

Potwierdź swój adres e-mail w wiadomości e-mail, którą właśnie wysłaliśmy.

.